کافه رِچو

  • طراحی:استودیو معماری دو آن
  • معماران:لیلا جمشیدنژاد-علی محقق زاده
  • موقعیت:بوشهر،خیابان لیان شرقی
  • نوع:تجاری کوچک مقیاس
  • سال طراحی:۱۳۹۵
  • سال اجرا:۱۳۹۵
  • اجرا:استودیو معماری دو آن
  • وضعیت:ساخته شده
  • مساحت زیربنا:متر مربع ۱۴۰
  • متریال:آجر-بتن-شیشه-اپوکسی
  • عکس:پرهام تقی اف-احسان حیدری
  • کارفرما:پیمان رضایی

بازتعریف فضایی برای تعامل اجتماعی و تجربه اصیل قهوه
کافه‌ها در فرهنگ شهری ایران، تداوم قهوه‌خانه‌های سنتی‌اند: جایی برای گفت‌وگو، تبادل ایده و شکل‌گیری خاطره‌های جمعی. اما در سال‌های اخیر، بسیاری از آن‌ها به فضاهایی تاریک و مصرف‌گرایانه بدل شده‌اند که بیشتر بر دکوراسیون و بازنمایی های تصویری تکیه دارند تا بر نقش اجتماعی. این انحراف از کارکرد اصلی، نقطه‌ی عزیمت ما در طراحی بود. پرسش ما این بود: آیا می‌توان کافه را دوباره به عنوان فضای تولید اجتماعی و نه صرفاً مصرف تجاری بازتعریف کرد؟
این پروژه در دوره‌ای شکل گرفت که موج کافه‌های نسل سوم در تهران در حال گسترش بود. در کافه رچو، عناصر کلیدی این جریان مانند شفافیت در پلان، صداقت در متریال و تمرکز بر تجربه قهوه، با شرایط بوشهر انطباق یافتند. شهری با پیشینه‌ی قهوه‌خانه‌های بندری و روابط اجتماعی مبتنی بر بازار و محله. بدین ترتیب، نخستین نمونه از کافه‌های نسل .سوم در این شهر شکل گرفت و با بافت محلی درآمیخت
.سایت پروژه شامل سه دهانه‌ی تجاری با کاربری‌های خرد (خرازی و مانتوفروشی) و یک حیاط باریک بود
با مسقف‌کردن حیاط و جانمایی فضاهای خدماتی (آشپزخانه، اتاق سیگار، رختکن و سرویس پرسنل)، عرصه‌ی اصلی کافه به سه بخش تفکیک شد :فروشگاه قهوه، سالن اصلی و پشتیبانی .ساختاری که علاوه بر ایجاد سیرکولاسیون .شفاف، عملکردها را نیز تفکیک و منسجم ساخت
یکی از تصمیم‌های مهم پروژه، طراحی اتاق سیگار بود. در حالی که چنین فضایی اغلب حذف یا نادیده گرفته می‌شود، ما آن را شفاف طراحی کردیم: با دو ضلع شیشه‌ای، یکی رو به سالن و دیگری رو به آشپزخانه. به این ترتیب، نفوذ بصری به سایر فضاها حفظ گردید و منجر به افزایش کیفیت تجربه کاربران شد. برای آسایش بیشتر، تهویه مطبوع اختصاصی .نیز در این بخش پیش‌بینی شد
دیوار تیشه‌ای باقی‌مانده از بنای قبلی در پروژه حفظ شد و به یکی از عناصر اصلی طراحی بدل گردید. این انتخاب علاوه بر حفظ لایه‌ای از حافظه‌ی مکان، میان زبان صنعتی پروژه که شامل تأسیسات اکسپوز و سازه‌های فلزی بود با معماری بومی شهر، پیوندی ایجاد کرد. تضاد میان مصالح خام و عناصر تاریخی، هویت چندلایه‌ای به فضا بخشید
پلان آزاد و شفاف پروژه، کافه را به گذر لیان پیوند داد. پلکان بتنی سنگ‌فرش گذر را به داخل امتداد داد و نمای آجری به همراه ویترین فروشگاه قهوه و پنجره‌های بزرگ، مرز داخل و خارج را کمرنگ کرد. تلاشی در جهت اینکه کافه رچو به‌عنوان .بخشی از جریان شهری عمل ‌کند
رچو، به‌عنوان نخستین تجربه نسل سوم کافه ها در بوشهر شکل گرفت و تلاشی بود برای باز تولید فرهنگ گفت‌وگو و .تجربه اصیل قهوه